Βιβλιογραφία: Σάμουελ Μπέκετ, Το τέλος του παιχνιδιού, μτφ. Κωστής Σκαλιώρας, Ύψιλον, Αθήνα 2000, Σάμουελ Μπέκετ, Ευτυχισμένες μέρες, μτφ. Ρούλα Πατεράκη και Κοσμάς Φοντούκης, Το Ροδακιό, Αθήνα 1994. J. L. Styan, Modern Drama in Theory and Practice, τμ. 2, Cambridge University Press, Καίμπριτζ 1983, σ. 124-136. Martin Esslin, Το θέατρο του παραλόγου, μτφ. Μάγια Λυμπεροπούλου, Δωδώνη, Αθήνα-Γιάννενα 1996, σ. 109-172. Michael Worton, «Waiting for Godot and Endgame: theatre as text», John Pilling (επιμ.), The Cambridge Companion to Beckett, Cambridge University Press, Cambridge 1994, σ. 67-87. Έ. Σακελλαρίδου, Θέατρο, Πολιτική, Αισθητική, Παπαζήσης, Αθήνα 2012, σ. 211-235. Σάββας Πατσαλίδης, Από την αναπαράσταση στην παράσταση. Σπουδή ορίων και περιθωρίων, Ελληνικά γράμματα, Αθήνα 2004, σ.73-87. Μάρω Γερμανού, (2006) Το ακατανόμαστο θέατρο του Σάμιουελ Μπέκετ, Αθήνα: Νήσος. Chr. Innes, «Samuel Bechett: interior space and play as image», Modern British Drama, Cambridge UP, Cambridge 2002, σ. 427-447. Σ. Πατσαλίδης, Θέατρο και Θεωρία II. (Μετα)μοντέρνες διαδρομές σε τόπους, ουτοπίες και ετεροτοπίες, University Studio Press, Θεσσαλονίκη 2019, σ. 371-396. Σαμαρά, Ζωή, Στα άδυτα του σημείου. Προοπτικές του θεατρικού κειμένου. Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα 2002 (επιλογές), Λίνα Ρόζη, «Το παλιό στυλ μιας πρωταγωνίστριας του θεάτρου», στο πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών Samuel Beckett Happy Days από το Εθνικό Θέατρο της Μεγάλης Βρετανίας, 2007.
Παράστασεις:
Σκηνοθεσία: Δημοσθένης Παπαδόπουλος και Μάγια Λυμπεροπούλου, Το τέλος του παιχνιδιού, Θέατρο Οδού Κεφαλληνίας 2008.
Μέρος α΄:[ https://www.youtube.com/watch?v=_ErabMoix-g 31/12/2019]
Μέρος β΄:[ https://www.youtube.com/watch?v=9V7X0rrakYs 31/12/2019]
Ohio Impromptu, Jeremy Irons (2000).
http://8apeiro.blogspot.com/2012/06/samuel-becketts-ohio-impromptu.html
η τελευταία μαγνητοταινία του Κραπ
https://www.youtube.com/watch?v=otpEwEVFKLc
Πηγαινέλα Come and go:
